- Πηγή: CNES / Astrium Services / Spot Image
Το
μυστηριώδες νησάκι που αναδύθηκε από τη Θάλασσα της Αραβίας μετά το
σεισμό των 7,7 βαθμών στο Πακιστάν φωτογραφήθηκε από γαλλικό δορυφόρο,
επιτρέποντας στους γεωλόγους να μετρήσουν τις διαστάσεις του.
Το νεογέννητο νησί, το οποίο βαφτίστηκε «Ζαλζάλα Κοχ» αποτελείται από λασπώδη ιζήματα και βράχια και η επιφάνειά του είναι αρκετά σταθερή ώστε να μπορεί κανείς να περπατήσει πάνω της.
Η φωτογραφία που έλαβε στις 26 Σεπτεμβρίου ένας από τους δορυφόρους του γαλλικού συστήματος γεωσκόπησης Pléiades δείχνει ότι το νησί είναι σχεδόν κυκλικό -και δεν έχει σχήμα ημισελήνου όπως είχε αναφερθεί αρχικά- με διάμετρο γύρω στα 170 μέτρα και επιφάνεια 22,7 στρεμμάτων.
Το Ζαλζάλα Κοχ εμφανίστηκε περίπου 100 μέτρα από τις ακτές της πόλης Γκουαντάρ, αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα από το επίκεντρο του σεισμού της περασμένης Τρίτης.
Λόγω της μεγάλης απόστασης, το νησί είναι απίθανο να είναι ένα «ρηξιγενές μέτωπο», δηλαδή μια φέτα εδάφους που ανυψώθηκε κατακόρυφα κατά μήκος ενός ρήγματος.
Η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι δημιουργήθηκε από ένα «ηφαίστειο λάσπης».
Ηφαίστεια που ξερνούν λάσπη αντί για λάβα εμφανίζονται όταν λασπώδη ή αργιλώδη ιζήματα δέχονται πίεση από θερμά αέρια στο υπέδαφος.
Στην ίδια περιοχή, εξάλλου, έχουν αναδυθεί ακόμα τρεις παρόμοιες νησίδες από το 1945 έως σήμερα.
Όλες σταδιακά εξαφανίστηκαν λόγω της διάβρωσης από τα κύματα.
Το πλέον διαβόητο ηφαίστειο λάσπης είναι η «Λούσι» που εμφανίστηκε το 2006 στην Ιάβα της Ινδονησίας και έχει καλύψει με λάσπη ολόκληρα χωριά. Η γέννησή του πιθανότατα προκλήθηκε από ερευνητική γεώτρηση φυσικού αερίου.
Το σύστημα Pléiades αποτελείται από δύο δορυφόρους γεωσκόπησης για πολιτική και στρατιωτική χρήση. Πρόσβαση στα δεδομένα έχουν η Γαλλία, η Αυστρία, το Βέλγιο και η Ισπανία.
Η εικόνα του Ζαλζάλα Κοχ δημοσιοποιήθηκε από την αεροδιαστημική εταιρεία Astrium που κατασκεύασε τους δορυφόρους.
Επιμέλεια: Β. Πρατικάκης ΔΟΛ
Το νεογέννητο νησί, το οποίο βαφτίστηκε «Ζαλζάλα Κοχ» αποτελείται από λασπώδη ιζήματα και βράχια και η επιφάνειά του είναι αρκετά σταθερή ώστε να μπορεί κανείς να περπατήσει πάνω της.
Η φωτογραφία που έλαβε στις 26 Σεπτεμβρίου ένας από τους δορυφόρους του γαλλικού συστήματος γεωσκόπησης Pléiades δείχνει ότι το νησί είναι σχεδόν κυκλικό -και δεν έχει σχήμα ημισελήνου όπως είχε αναφερθεί αρχικά- με διάμετρο γύρω στα 170 μέτρα και επιφάνεια 22,7 στρεμμάτων.
Το Ζαλζάλα Κοχ εμφανίστηκε περίπου 100 μέτρα από τις ακτές της πόλης Γκουαντάρ, αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα από το επίκεντρο του σεισμού της περασμένης Τρίτης.
Λόγω της μεγάλης απόστασης, το νησί είναι απίθανο να είναι ένα «ρηξιγενές μέτωπο», δηλαδή μια φέτα εδάφους που ανυψώθηκε κατακόρυφα κατά μήκος ενός ρήγματος.
Η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι δημιουργήθηκε από ένα «ηφαίστειο λάσπης».
Ηφαίστεια που ξερνούν λάσπη αντί για λάβα εμφανίζονται όταν λασπώδη ή αργιλώδη ιζήματα δέχονται πίεση από θερμά αέρια στο υπέδαφος.
Στην ίδια περιοχή, εξάλλου, έχουν αναδυθεί ακόμα τρεις παρόμοιες νησίδες από το 1945 έως σήμερα.
Όλες σταδιακά εξαφανίστηκαν λόγω της διάβρωσης από τα κύματα.
Το πλέον διαβόητο ηφαίστειο λάσπης είναι η «Λούσι» που εμφανίστηκε το 2006 στην Ιάβα της Ινδονησίας και έχει καλύψει με λάσπη ολόκληρα χωριά. Η γέννησή του πιθανότατα προκλήθηκε από ερευνητική γεώτρηση φυσικού αερίου.
Το σύστημα Pléiades αποτελείται από δύο δορυφόρους γεωσκόπησης για πολιτική και στρατιωτική χρήση. Πρόσβαση στα δεδομένα έχουν η Γαλλία, η Αυστρία, το Βέλγιο και η Ισπανία.
Η εικόνα του Ζαλζάλα Κοχ δημοσιοποιήθηκε από την αεροδιαστημική εταιρεία Astrium που κατασκεύασε τους δορυφόρους.
Επιμέλεια: Β. Πρατικάκης ΔΟΛ
